ماده 1 - به منظور کمک به وکلای دادگستری و کارگشایان در زمان پیری و ازکارافتادگی و همچنین بازماندگان آنان بعد از فوت نیز پرداخت مساعده به وکلای معلول یا وکلایی که در نتیجه حوادث قهری یا ابتلا به امراض موقتا قادر به انجام وظیفه وکالتی نبستند در حوزه هر کانون وکلا صندوقی به نام "صندوق تعاون وکلا دادگستری به کانون وکلا دادگستری " تشکیل می گردد.
ماده 2 - وکلا دادگستری و کارگشایان مکلفند معادل نصف آن چه که بابت مالیات طبق ماده (72) قانون مالیات بر درآمد وکلا دادگستری ، تمبر به وکالتنامه الصاق می نمایند و همچنین معادل نصف مالیات وجوهی که به عنوان حق المشاوره و وکالت به طور مقطوع دریافت می دارند به صندوق وکلای دادگستری پرداخت نمایند.
ماده 3 - وکلای دادگستری و کارگشایان مرکز و استانها باید هرساله مبلغی به عنوان حق عضویت به کانون وکلای دادگستری حوزه خود بپردازند.
ماده 4 - هر یک از وکلا دادگستری و کارگشایان باید هنگام پرداخت حق تعاون مذکور در ماده 2 این قانون مبلغی هم معادل نصف آن پرداخت نمایند.
وجوه حاصل از اجرای این ماده و ماده 3 به مصرف تامین هزینه های کانون وکلا دادگستری مربوط خواهد رسید.
ماده 5 - کلیه وزارتخانه ها و سازمانهای دولتی و موسسات وابسته به دولت و شهرداریها و بانکها و شرکتهای وابسته به آنها مکلفند موقع کسر مالیات و ابطال تمبر مالیاتی وجوه مندرج در مواد 2 و 4 را وصول کنند و هر ماه به کانون وکلا حوزه مربوط ارسال دارند.
ماده 6 - صدور پروانه وکلای دادگستری و کارگشایان و ثبت و تمدید مدت اعتبار آن موکول به پرداخت وجوه مذکور در این قانون است و هیچ وکیلی قبل از تمدید مدت اعتبار پروانه خود حق وکالت ندارد.
ماده 7 - نحوه تشکیل و اداره صندوق تعاون و مصرف وجوه آن و همچنین تعیین میزان و طرز وصول حق عضویت سالانه و شرایط معافیت از آن به موجب آیین نامه ای خواهد بود که از طرف هیات مدیره کانون وکلا دادگستری مرکز تهیه می شود و پس از تصویب وزیر دادگستری قابل اجرا است .
قانون فوق مشتمل بر هفت ماده پس از تصویب مجلس شورای ملی در جلسه روز سه شنبه 14/2/1350 در جلسه روز دوشنبه سی و یکم خرداد ماه یک هزار و سیصد و پنجاه شمسی به تصویب مجلس سنا رسید.
رییس مجلس سنا جعفر شریف امامی